Pars Today

Հանուն գթած և ողորմած Աստծո:Ողջույն հղելով բարության մարգարե Մոհամմադի անմար հիշատակին եւ բարեւելով Ձեզ հարգելի ռադիոլսող բարեկամներ ներկայացնում ենք «Ելք դեպի լույս» հաղորդումը, Ղուրանի մատչելի մեկնաբանությամբ:

Նամլ սուրահի 89 և 90-րդ այաներ

 

مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْهَا وَهُمْ مِنْ فَزَعٍ یَوْمَئِذٍ آمِنُونَ

وَمَنْ جَاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَکُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

 

Նրանք, որ բարի գործերով ներկայանան Իր առջև, փառավոր վարձատրություն կստանան և զերծ կմնան մեծ օրվա սոսկումներից:

 

Իսկ նրանք, որ չարիք գործեն, գեհենի մեջ կգահավիժեն գլխիվայր: Մի՞թե հնարավոր է, որ ձեր արարքների հատուցումը չստանաք:

 

Այս այաների բովանդակությունն Աստծու պարգևի և պատժի մասին են հանդերձյալ կյանքում: Դրանք նշում են, որ աստվածային իմաստնության համաձայն, մարդիկ պետք է պատասխանատու լինեն իրենց արարքների համար, քանի որ Աստված նրանց տվել է  միտք ու կամք, որպեսզի ըստ դրանց որոշեն իրենց քայլերը: Մարդիկ իրականում իրենց արարքների միայն մի բաժնի արդյունքերն են տեսնում այս աշխարհում, քանի որ այստեղ չկա պատժելու կամ պարգևատրելու լիարժեք հնարավորություն: Սակայն հանդերձյալ կյանքում գոյություն չունի ժամանակի կամ տեղանքի սահմանափակություն և յուրաքանչյուր մարդ, ստանում է իր արարքի հետևանքները: Այս այայի  համաձայն, բարի գործ անողները պարգև կստանան, այն պայմանով, որ նրանց բարի գործերը չհամեմվեն գոռոզամտությամբ:

Այս այայներից սովորում  ենք.

1. Բարի գործերից ավելի կարևոր, նրանց գործի պահպանումն է մեղքից ու գոռոզությունից:

2. Աստվածային պարգևներն ավելի վեր են, քան մարդկանց բարի գործերը: Սակայն աստվածային պատիժներն իջնում են մեղքին հավասար:

 

Նամլ սուրահի 91 և 92-րդ այաներ

 

إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هَٰذِهِ الْبَلْدَةِ الَّذِی حَرَّمَهَا وَلَهُ کُلُّ شَیْءٍ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَکُونَ مِنَ الْمُسْلِمِینَ

وَأَنْ أَتْلُوَ الْقُرْآنَ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا یَهْتَدِی لِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَا أَنَا مِنَ الْمُنْذِرِینَ

 

Ես պարտավոր եմ այս քաղաքի (Մեքքայի) Աստծուն պաշտել, որը սրբազան հռչակեց այն, և որին է պատկանում ամեն ինչ, և որն ինձ հրամայեց իսլամ ընդունել:

 

Ինձ հանձնարարեց կարդալ Ղուրանը: Նա, ով ուղիղ ճանապարհով է ընթանում, ընթանում է հօգուտ իրեն, իսկ նա, ով մոլորվի, (հետևանքը կրելու է ինքը): Ասա. «Իմ առաքելությունը միայն ձեզ քարոզելն է»:

 

Այս և Նամլ սուրահի հաջորդ՝ վերջին այան, արտացոլում են մարգարեի խոսքերը Մեքքայի կռապաշտների հետ: Մարգարեն ասում է. «Եթե չհրաժարվեք կռապաշտությունից, իմացեք, որ դուք եք կրելու դրա պատասխանատվությունը: Ես պարտականություն ունեմ միայն Աստծու այաները ձեզ ներկայացնել ու  ձեզ նախագուշացնել: Եվ դուք ինքներդ պետք է որոշեք, առաջնորդվում եք, Աստծո խոսքով. թե՝ մոլորվում: Որ ճանապարհն  էլ որ ընտրեք, դրա վնասը կամ օգուտը նույնպես դուք եք կրելու: Մի կարծեք, թե ձեր հավատքի  գալն ինձ օգուտ է բերում, կամ անհավատ մնալը՝ վնասում: Ես հնազանդվում եմ Աստծու հրամանին  և ոչ թե ձեզ նման պաշտում եմ քարե ու փայտե կուռքերին, այլ՝ Աստծուն, որ Արարիչն է  ամեն ինչի»: Այս այաները խոսում են մարգարեի պարտականությունների մասին: Այս այաներն անդրադառնում են մարգարեի երկու տարբեր  պարտականություններին:Մեկը՝ անձնական պարտականություններն են՝ Աստծուն աղոթելն ու նրան պաշտելը: Իսկ մյուսն Աստծու պատվիրանները մարդկանց փոխանցելն է: Այնպես չէ, որ մարգարեն պետք  է հրամայի ու մարդիկ կատարեն իր հրամանները: Նա պետք է առաջնորդի մարդկանց ու ինքն էլ կատարի կրոնական պատվիրանները:

Այս այաներից սովորում ենք.

1.Մարգարեներն Աստծու հրամանի հպատակն են: Այն, ինչ նրանք ասում են, Աստծու կողմից է: Նրանք ինքնագլուխ չեն:

2.Մարգարեների ու կրոնական քարոզիչների պարտականությունն է Աստծու այաները մարդկանց փոխանցելը: Իսկ մարդիկ իրենք են որոշում ընդունել հավատքը, թե՝ մնալ մոլորության մեջ:

3. Մարդկանց մշտապես սպառնում է Աստծուն մոռանալու վտանգը և կրոնական առաջնորդները պետք է նրանց մշտապես հիշեցնեն այդ մասին:

 

Նամլ սուրահի 93-րդ այա

وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَیُرِیکُمْ آیَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّکَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ

 

Ասա. «Գովյալ է Հավիտենականը, շատ չանցած՝ Նա ձեզ պիտի ցույց տա Իր զորության նշանները, որպեսզի ճանաչեք Նրան: Քո Աստվածը անտեղյակ չէ այն ամենից, ինչ անում եք»:

 

Այս այան, Նամլ սուրահի վերջին այան է: Այն ավարտվում  է Աստծու փառաբանությամբ, քանի որ Ղուրանն Աստծու պարգևն է: Այն առաջնորդում է մարդկանց և փառաբանություն ուղարկում առ Աստված, քանի որ նա ուղարկել է մարգարե, որպեսզի մարդիկ  նրա միջոցով գտնեն փրկության ճանապարհը: Այնուհետև, այան ասում է, որ գալիք սերունդները բազմաթիվ նշաններ կգտնեն Աստծու գիտության և ուժի վերաբերյալ: Նշաններ, որոնք կարելի է տեսնել ամենուր աշխարհի բոլոր վայրերում: Իհարկե, հայացքները տարբեր են: Եթե տիեզերքը համարենք Աստծու արարչագործության արդյունքը, ապա այն ամենն ինչ տեսնում ենք, փրկչի նշաններն են և եթե ուղղակի նայենք, որ բնությունն աննպատակ է ստեղծվել, չենք կարողանա ճանաչել Արարչին: Իսկ դա բացասաբար կազդի մարդու կյանքի վրա:

Այս այայից սովորում ենք.

1. Ղուրանի հայտնվելը և Մուհամմադի մարգարե նշանակվելը, երկու մեծ բարիքներ են:

2.   Աստծու այաներում տեսել ենք, որ եթե մարդու գիտությունն ավելի զարգանա, նա ավելի շատ կճանաչի Աստծու գիտությունը:

3. Աստված ժամանակ է տալիս մարդուն, սակայն դա չի նշանակում, որ Աստված ուշացնում է իր պատժիը: Աստված մշտապես հետևում է  մեր արարքներին:

 

Ավարտվեց Նամլ սուրահը: Ավարտեցինք Ղուրանի 20 բաժինների մատչելի մեկնաբանությունը: Հաջորդ հաղորդման ընթացքում, կանդրադառնանք Ղեսաս սուրահին: